Van bouillon tot borsjt: soorten soepen en waarom ze goed voor je zijn

Nu het langzaam weer kouder wordt, neemt de kans op een verkoudheid toe. Behalve thee is soep een van de populairste huismiddeltjes om "weer warm te worden". Maar soepen zijn niet alleen goed tegen een verkoudheid.

Oorspronkelijk als het voedsel van arme mensen, vindt soep steeds meer zijn weg naar de menu's en op de borden van de rijken en de schonen. Hetzij als voorgerecht om in de stemming te komen voor het eigenlijke hoofdgerecht, als maaltijd bij ziekte of als caloriearm hoofdgerecht. Wie had gedacht dat soep nu zo oneindig gevarieerd is?

Het begon allemaal in het Stenen Tijdperk toen deze vloeibare, deels papperige gerechten bereid werden. In die tijd had men nog geen lepels - maar toch kwamen sommige van deze gerechten in de hedendaagse Instagram posts terecht en op de ontbijttafel. Pap, bijvoorbeeld, is een variatie op precies één van deze uitvindingen - de granenpap. Ook andere bouillons met een grote verscheidenheid aan ingrediënten vonden hun weg naar de menu's van de primitieve mens.

Volgens archeologen konden de eerste soepen uit soepkommen bijna 5000 jaar geleden gegeten worden. Ook toen al werden ze verrijkt met brood, dumplings of platte koeken. Er is dus nauwelijks verschil met vandaag.

Natuurlijk moet men toegeven dat ook soep in de loop der jaren - van de Middeleeuwen tot de moderne tijd - enige ontwikkeling heeft doorgemaakt. Behalve de verfijning van de smaak werden er steeds weer nieuwe en soms gekke ideeën aan toegevoegd. Sommige daarvan vind je ook vandaag nog in de kom.

Tegenwoordig is de keuze echt enorm. Niet alleen binnen Duitsland kun je veel verschillende soepen vinden. Als je over de landsgrenzen kijkt, vind je in bijna elk buurland wel een typische soep.

Maar laten we bij ons thuis beginnen. Bijvoorbeeld ossenstaartsoep, erwtensoep, krabsoep, aardappelsoep en ook leverknoedelsoep zijn enkele van de Duitse specialiteiten. Je kunt kiezen tussen pure bouillon, gezeefde groenten of een mengsel van beide.

Oostenrijk heeft de leverknoedelsoep zeker een beetje afgekeken, want ze is daar ook heel gewoon. Net als de griesmeelknoedelsoep - dezelfde bouillon, verschillende inhoud. De Oostenrijkers hebben ook de neiging de garnituren verder te variëren, zodat ook noedels, pannenkoeken, knoedels en Weners hun weg op of in de kommen vinden.

De soepen van de Spanjaarden kun je meer zien als een stoofpot. Een bonte mengeling van groenten vind je er op het bord. Eigenlijk is dat niet zo ongewoon, ware het niet dat de gazpacho, die koud gegeten wordt.

Als je een beetje in het Oost-Europese en Russische gebied kijkt, vind je het inmiddels ook in Duitsland bekende en populaire Soljanka, die vooral het restgebruik diende, nu echter onafhankelijk vervaardigd.

Het is ook ongewoon in Hongarije en Polen, waar een bietensoep met pirogi als garnituur beslist tot de lekkernijen behoort: "Borschtsch" - onuitspreekbaar, maar onverwacht erg lekker.

Als we onze blik aan het eind nog wat verder over het Euraziatische continent laten dwalen, komt hij waarschijnlijk uit in Azië. In tegenstelling tot Europa zijn groentesoepen daar minder populair. Hier domineren noedels duidelijk de soep. Evenals de vis en de krabben. Soepen worden hier vaak als hoofdgerecht gegeten en niet als voor- of bijgerecht, wat het hoge koolhydraatgehalte van ramen.

Als laatste nog een weetje voor de hogere klasse: Als je in een chic restaurant dineert, moet je altijd weten dat de soeplepel helemaal rechts in de bestekschikking ligt.

Maar nu naar de lepels, klaar, af!